Sverre lítur yfir ferilinn - 1. hluti - Akureyri Handboltafélag


Fréttir - Leikir tímabilsins - Leikmenn - Stjórn - Saga og tölfræði - Höllin - Lagið - Myndir - Myndbönd - Tenglar
- Úrvalsdeild karla - Senda skilaboð - Vefur KA - Vefur Þór - Fréttaleit

Meistarafl. karla

Næstu leikir

Nýjustu úrslit

Stjarnan-Akureyri 28-23
Þri. 4. apr. 2017
Olís deild karla

ÍBV-Akureyri 22-22
Mið. 29. mar. 2017
Olís deild karla

Stjarnan U-Akureyri U 35-30
Fös. 7. apr. 2017
1. deild karla

Akureyri U-KR 34-30
Fös. 31. mar. 2017
1. deild karla

deildin staðan

Fréttir

Þú flettir milli frétta með örvalyklunum eða smellir á bláu örvarnar!


Sverre í KA búningnum 1998		8. september 2015 - Akureyri handboltafélag skrifar Sverre lítur yfir ferilinn - 1. hluti Sverre Andreas Jakobsson þjálfari Akureyrar lagði skóna á hilluna eftir síðasta tímabil og hyggst nú einbeita sér alfarið að þjálfun Akureyrarliðsins. Þó hefur hann tekið það fram að hann gæti leikið einhverjar mínútur í vetur ef svo skyldi fara að varnarlínan yrði þunnskipuð vegna meiðsla. Við fengum að sitjast niður með Sverre og fara aðeins yfir ferilinn hans sem leikmaður en kappinn náði að afreka ansi mikið á löngum og góðum ferli, við byrjum á upphafinu hér í dag en næstu daga koma svo næstu hlutar viðtalsins. Fyrstu árin í handboltanum í yngri flokkum KA, hvernig var sá tími? Í gegnum yngri flokkana var ég búinn að flakka dálítið á milli staða á vellinum, línumaður, hornamaður, skytta og annað. Langaði alltaf til að einbeita mér að skyttunni og í 3. flokki dembi ég mér svo í það af fullum krafti að vera í skyttuhlutverkinu. En ég hafði verið töluvert í vinstra horninu og þegar maður spilaði upp fyrir sig þá var maður stundum settur í hægra hornið, var oft á tíðum sannkallað uppfyllingarefni. Sverre var í fyrsta liði KA sem varð Íslandsmeistari í handbolta. 4. flokkur KA árið 1992. (smelltu á myndina til að sjá hana stærri og nöfn leikmanna) Þú kemur inn í meistaraflokk KA tímabilið 1994-1995, hvernig var það skref og að koma inn í þetta öfluga lið sem vinnur einmitt fyrsta stóra titil Akureyrar í handbolta? Þetta var náttúrulega svolítið skrýtið, maður hafði náttúrulega sett sér það markmið að komast í meistaraflokk. Ég hef í gegnum minn feril sett mér minni og stærri markmið, eitt af þeim stærri var með tilkomu Alfreðs Gíslasonar og öllum þeim breytingum sem komu í kjölfar KA-Heimilisins að komast í meistaraflokkinn sem maður fylgdist auðvitað vel með. Svo þegar það kall kom eða sá gluggi opnaðist þá fannst manni það bara mjög merkilegt og var stoltur af því Maður tók því alls ekki sem gefnu og fyrir mig staðfesting að maður væri að gera eitthvað rétt. Þetta var auðvitað mikið upplifelsi og mikill skóli bæði það að spila með mörgum merkum mönnum og taka þátt í þessari velgengni sem kom svo í kjölfarið... með minni komu! Aftur Íslandsmeistari, nú í 3. flokki árið 1993 (smelltu á myndina til að sjá hana stærri og nöfn leikmanna) Svo lendirðu í slæmum meiðslum og missir mikið af næsta tímabili (1995-1996), efldist þú kannski bara við það mótlæti? Ekki fyrst, til að byrja með þá var þetta shock og maður var svolítið í sjálfsvorkunn og sá ekki alveg lausnina í þessu öllu saman. Læknarnir gáfu það í skyn að ferillinn væri í rauninni búinn og maður yrði aldrei einhver alvöru íþróttamaður sem stundaði íþrótt sína á hverjum degi. Það var svo loksins um áramótin eftir slysið ég hugsaði bara „fokk it“ og ákvað að allavega reyna á þetta af krafti. Lagði þá mikið á mig og æfði gríðarlega vel í allri endurhæfingu og öllum aukaæfingum. Svo var maður kominn aftur í hópinn eitthvað um 10 mánuðum eftir slysið sem kom mörgum á óvart. Auðvitað fann maður sjálfur að það vantaði mikið uppá leikformið og maður var alltaf verkjaður og það tók tíma að fá hreyfingarnar aftur og sjálfstraust. En að komast aftur á þann stað sem maður var fyrir meiðslin sem var æðislegt eftir skilaboðin um að það myndi aldrei gerast. Sverre að skora í leik Meistara Meistaranna gegn Val tímabilið 1996-1997 Þú nærð að vinna alla þá titla sem í boði eru með KA, ekki hefur það verið leiðinleg byrjun á ferlinum? Já, við tókum þó nokkuð marga á þessu tímabili og þetta var að sjálfsögðu alveg rosalega skemmtilegur tími. Þó spiltíminn hafi ekki alltaf verið mikill þá voru miklir kappar í liðinu og maður lærði mikið af því að spila með þeim og fara í gegnum þetta tímabil. Það er stundum ekki verri skóli að vera fyrst um sinn á bekknum. Hér má sjá nokkur tilþrif hjá Sverre í KA búningnum Þú spilaðir þína fyrstu landsleiki árið 1999 og þá spilaðir þú aðallega sókn! Er það ekki rétt? Jú! Ég man að fyrsti landsleikurinn minn var á móti Egyptum á móti í Svíþjóð, þá skipti ég inn í sókn og annar kom inn í varnarleikinn og í þá stöðu sem ég fer svo í síðar meir. Á þessu ári sem ég var viðloðinn landsliðið náði ég einhverjum 9 leikjum þar sem var litið á mig sem sóknarmann frekar en varnarmann. Áður en þú tekur þessa frægu pásu frá handbolta leikur þú fyrir sunnan með HK og Aftureldingu og ferð í háskólanám, kemst meðal annars í Bikarúrslit með HK, hvernig var þessi tími? Tíminn fyrir sunnan var mjög góður, aðaláherslan hjá mér var námið og boltinn fylgdi með. Maður hafði tvo ólíka drauma en setti mér það markmið að klára námið áður en ég myndi reyna að fara eitthvað lengra með handboltann. Þó ýmislegt spennandi hafi boðist þá ákvað maður bara að ýta því til hliðar og klára námið, en svo þegar námið var búið þá voru hinir möguleikarnir þannig séð ekki lengur til staðar. En ég náði því fyrsta árið með HK (1999-2000) að vera einn markahæsti leikmaður deildarinnar ef tekin eru vítin frá (innskot: 94 mörk í 19 leikjum) og við fórum svo í úrslitaleikinn í bikarnum árið eftir sem var skemmtilegt þó leikurinn hafi tapast. Eftir seinna tímabilið með Aftureldingu (2002-2003) ætlaði ég mér að fara í áframhaldandi nám og spila handbolta. Ég var kominn með samningsdrög og átti að fara á einhverjar æfingar til að sýna mig og sanna en þá fann ég að ég hafði í rauninni ekki áhugann til að taka þann slag alla leið. Ég var búinn að vera mikið með verki í fætinum eftir meiðslin 1995-1996 tímabilið, þetta var alltaf að plaga mig og þetta var alltaf að draga mig svolítið niður. Eftir töluverða umhugsun ákvað ég því að þetta væri bara orðið gott, ákvað að taka bara námið og hætta í handbolta. Íslandsmeistari 1997 bæði með meistaraflokki og 2. flokki, hér má sjá lið 2. flokks (smelltu á myndina til að sjá hana stærri og nöfn leikmanna) Þá tekur við pása frá handbolta, að mestu, og áframhaldandi nám tekur við. Ég flyt til Danmerkur og einbeiti mér að náminu en tek síðan skiptinám til Bandaríkjanna í hálft ár, þar heyri ég af liði (innskot: New England Freeze) og prófaði að kíkja á æfingu. Þar fékk maður þau skilaboð að maður þyrfti að borga æfingagjöld til að vera með sem ég að sjálfsögðu gerði. Við spiluðum handbolta einu sinni í viku, þurftum að setja upp og taka niður mörkin fyrir og eftir æfingu og höfðum enga sturtuaðstöðu. Eftir boltann fórum við alltaf á bar sem að ég kallaði alltaf Moe‘s, þetta var þannig staður. Alltaf sama fólkið þarna inni og maður sá hreinlega fyrir sér Homer og félaga þarna, á endanum var maður farinn að heilsa liðinu þarna enda kíkt þangað eftir handboltann. Voða gaman og skemmtilegur tími þó að gæðin í boltanum hafi verið mjög léleg en gaman að staldra aðeins við og njóta þess að vera í góðum hóp sem kom úr ólíkum áttum, þarna voru bæði konur og karlar, fólkið kom frá 18-19 mismunandi löndum þannig að þetta var fjölbreyttur hópur! Smelltu hér til að lesa 2. hluta viðtalsins
Fletta milli frétta	Til baka Senda á Facebook

Umsjón og hönnun: Stefán Jóhannsson og Ágúst Stefánsson